വഴിയരികിൽ...

വാഹനങ്ങളൂടെ മരണപ്പാച്ചിലിൽ നിലച്ച പ്രക്രതിയുടെ ഒരു ശബ്ദം....
(ഓർക്കുക വല്ലപ്പൊഴും ഇവരും പ്രക്രതിയുടെ സംഗിത്മാണ്.നമ്മളെപ്പൊലെ ഭുമിയുടെ അവകാശികൾ) 

ഓന്ത്ചാട്ടം

അതിരുകൾ മനസിൽ കുറിച്ചിട്ടു
കലപിലകൂട്ടിയ വിചാരങ്ങളെ
മുൾക്കുട്ടിൽ ഇറുക്കിയടച്ച്
ഒരു ചാട്ടം

ഓന്ത്ചാടിയാൽ
വേലി വരെ!!
മിഴികളാഴങ്ങളെ പരതി
താഴേക്കു പതിച്ചു

അതിരുകൾക്കപ്പുറം ചെങ്കണ്ണ്
ഇറുക്കിയടച്ചു ആദിത്യൻ.....

ഒരു യാത്ര
--------------------------------------------------
എന്റെ ചക്രവാളത്തീനു
അതിരുകൾ തേടി ഞാനിറങ്ങി

വെറുതെയായി,
തിരികെ നടന്നു ഞാൻ

അനന്തമാണെന്റെ ചക്രവാളം
നിറഞ്ഞതൊക്കെയൊരു-
ചെറു മൺകുടം മാത്രം

വെറൂമൊരു മൂളിപ്പാട്ടു പാടീ
ദിവാ സ്വപ്നങ്ങളെ
വിരുന്നു വിളിച്ചു
പതിയെ ഞാൻ മയങ്ങി.....

ഉണർത്തുപാട്ട്

വഴിവിളക്കുകൾ കെടുത്തുമ്പൊൾ

നീ ഓർക്കുക

ഞാൻ, ഇരുളിലാണ്

മിഴികളിടയുമ്പൊൾ

നീ ഓർക്കുക

ഞാൻ,ഏകനാണ്

മഴവില്ലു കാണുമ്പൊൾ

നീ ഓർക്കുക

ഞാൻ,വിവർണ്ണനാണ്

ഓർക്കുക നീയെപ്പൊഴൂം

ഓർക്കുകയൊരൊ ഇലകൊഴിയുമ്പൊഴൂം......

ഇരുളിലൊരു കണ്ണ്

ഒരിക്കലൊരു മുനി

ഒരു വ്രത്തം വരച്ച്-

അതിനുള്ളിൽ തപസുചെയ്തു

മിഴികൾ തുറന്നപ്പൊൾ

ചുറ്റിനുമൊരു മതിൽ

മുനി മിഴികളിറൂക്കിയടച്ചു

തുറന്നു ആയിരം-

നിറമുള്ള ശലഭങ്ങൾ

സഞ്ചാരം

ആദ്യം പ്രണയമൊരു

ചെറിയ കുട്ടിയുടെ കയ്യിൽ

പിന്നെയതു കൗമാരം

നിറഞൊരു കണ്ണിൽ

വീണ്ടുമത് യവ്വനം

നിറഞ്ഞ ഹൃദയത്തില്‍ 

ഒടുവിലൊരു -

കിഴവെന്റെ  കയ്യില്‍

ക്ഷമിക്കണം എനിക്ക്

കിഴവനാകാൻ കഴിയില്ല...